Tradycyjna telewizja się kończy! Teraz już tylko internet i wszelkie dobra jakie ze sobą niesie! Tak mniej więcej brzmią różne buńczuczne hasła w temacie współczesna telewizja vs. internet. I można by z tym polemizować, ale faktem jest to, że internet ma coraz więcej argumentów w tym sporze.
Filmy wojenne są tymi produkcjami, po które ja jako widz sięgam tylko w dwóch przypadkach. Pierwszym z nich jest brak innego wyjścia, a drugim to, jeśli osoba namawiająca mnie do złamania się i obejrzenia użyje bardzo mocnych argumentów. W przypadku dzisiejszego filmu, nie zadziałała żadna z tych zasad.
Po dłuższym okresie kinowej posuchy, nareszcie nastał czas kiedy zaglądając do repertuaru kinowego przed każdym weekendem, nie trzeba się obawiać, że nie będzie tam nic ciekawego. A przynajmniej znajdą się tam filmy, które przynajmniej zachęcą aby wyruszyć z domu.
Kino katastroficzne to ten rodzaj produkcji filmowych, które u jednych wywołują silne emocje, a u innych napady niekontrolowanego śmiechu. Wszystko dlatego, że w dużej mierze wiele produkcji opiera się na czystej fikcji i wyobrażeniach reżysera. Trochę inaczej jest w chwili gdy film opowiada o autentycznych wydarzeniach.
Dzieci mają to do siebie, że potrafią bawić się w najróżniejszy sposób. I ten bardziej zrozumiały dla dorosłego, i ten bardziej abstrakcyjny. Bo patrząc na ten temat trzeźwym okiem – zabawa w wojnę nie należy do najmądrzejszych. A co więcej – niektórym pomysł na takie „zabawy” zostaje na znacznie dłużej.
Jeśli ktoś chodzi regularnie do kina (raz w roku to nie jest regularnie) to nie ma innej możliwości jak to, że czasem trafi mu się do obejrzenia jakiś gniot. Zawsze jest to jednak swego rodzaju zaskoczenie, bo kto normalny przychodzi do kina z oczekiwaniem na filmową wtopę? Ja na pewno nie, i chyba właśnie dlatego uderzyła mnie niemal w pysk miernota jednego z ostatnio obejrzanych filmów.
Kiedy myślimy o filmach z superbohaterami, to niemal w ciemno możemy typować, że fabuła oprze się o walkę dobra ze złem. Na szczęście jednak zdarzają się w kinie takie pomysły i takie ich realizacje, które postanawiają wyjść z tego oklepanego kanonu. Takim przypadkiem jest wchodzący właśnie do kin Legion Samobójców.
Dobre filmy są jak dobre spotkania z przyjaciółmi – trwają przeważnie kilka godzin, a czasami jest co wspominać długimi tygodniami. I właśnie między innymi tego oczekuję od filmów na które chodzę do kina. Abym miał o czym dyskutować oraz o czym pisać na blogu.
Sprzęt do CrossFitu to prawdziwy temat rzeka. Wiedzą to ludzie, którzy są w tym świecie już jakiś czas, jak i też zupełni nowicjusze, którzy mogą dostać zawrotu głowy od możliwości wyboru. Jak tu się bowiem połapać w tych wszystkich butach, ciuchach, ochraniaczach, ściągaczach czy innych skakankach. No właśnie, pomówmy dziś o skakankach!
Crossfitowa moda to jeden z tych tematów, który potrafi rozgrzać do czerwoności każdą konwersację w praktycznie każdym boxie lub innym miejscu gdzie ludzie uprawiają CrossFit. Wszystko dlatego, że wraz z rozrostem samej dyscypliny pojawiła się też możliwość utożsamiania się z tym sportem przez ubiór sam w sobie. Zaś nieodłączną częścią takiego ubioru są oczywiście buty!
Jak nie chodzi to nie chodzi, a jak zacznie to jeden raz za drugim. Tak można by w najkrótszy sposób opisać moją aktywność kinową od jakiegoś czasu wyrażaną w ilości i częstotliwości wypadów do kina. Czasami jest to spowodowane marnym repertuarem, a czasami po prostu życiem.