Muzyka w moim życiu jest obecna praktycznie od zawsze. Zakładając tego bloga nie przypuszczałem tego, że na jego łamach będę się dzielił z wami tym, co wywołują we mnie konkretne kawałki czy gatunki muzyczne. Jednak zdarzyło się ostatnio zjawisko, które przeważyło szalę na stronę tego, że po prostu trzeba to zrobić!
Piątkowy wieczór to całkiem niezły czas aby odprężyć się i zrobić coś dla swojego nie tyle ciała, co ducha. W tym właśnie celu ja bym wam proponował już tradycyjnie wyjście do kina. Na jaki konkretnie film? Tego wam dziś nie napiszę. Napiszę wam za to, jakiego filmu powinniście wystrzegać.
Filmy oskarowe to takie produkcje, które wbrew pozorom nie podobają się każdemu. Są to często filmy, poruszające różne, nie łatwe tematy, o których nie ma zrobionych wcześniej miliona innych produkcji. Takim dziełem też jest to, co zobaczyłem kilka dni temu.
Filmy muzyczne czy też w jakiś sposób opowiadające o historii tej dziedziny naszego życia, nie są moim konikiem. Jednak jeśli z taką produkcją wiąże się opowieść o człowieku wybitnym, to zmienia to trochę optykę mego patrzenia. Dlatego też i zawitałem do kina na film o takiej właśnie tematyce.
Ciało człowieka w obecnych czasach jest w stanie zrobić praktycznie wszystko. Przez setki, a nawet tysiące lat, ludzie testowali, sprawdzali i przesuwali granice wszelkich możliwości niemal do maximum. Pomimo tego w dalszym ciągu co jakiś czas zdarzają się ludzie, którzy owe granice potrafią przenieść jeszcze dalej, udowadniając tym samym, że niemożliwe nie istnieje.
Trochę mało mnie tu ostatnio na blogu ale wracam. W taki sam sposób jak zaczęła wracać do mnie energia życiowa jaką ostatnio gdzieś chyba zatraciłem. Powoli ale jednak skrupulatnie, postaram się w najbliższym czasie aby wszelkiej maści materiałów było tutaj więcej. A więc dziś zapowiadana wcześniej nieśmiało zabawa.
Jak ten czas szybko leci! Jeszcze nie tak dawno temu grupa zapaleńców spotykała się po raz pierwszy w parku aby sobie poćwiczyć. Nikt jeszcze wtedy nie miał ani świadomości, ani tym bardziej pewności dokąd to wszystko zaprowadzi. A zaprowadziło do miejsca z którego naprawdę warto się cieszyć.
Dziwny tydzień dobiega końca. Dziwny ponieważ po „niedzielnym” piątku były kolejne dwa dni weekendu. Pomimo, że niespecjalnie lubię takie kombinacje to była to dobra okazja by wybrać się do kina na kolejna dwa filmy. Tym razem nie tylko polskie.
Sport i muzyka mają ze sobą więcej wspólnego niż by się mogło pozornie wydawać. Jednak niemal od zawsze drogi tych dwóch dziedzin z naszego życia splatają się na różne sposoby. Co więcej, bardzo często zdarza się tak, że oddziałują na siebie dla obopólnej korzyści.
Od pewnego czasu zacząłem zauważać u siebie pewne zmiany. Zmiany w zakresie gustu jaki miałem kiedyś i jaki mam teraz. Być może jest to kwestia lecących kolejnych lat ale z pewnych rzeczy wyrastam, a być może też i poszerzam swoje horyzonty. Najlepszym tego przykładem jest moje ostatnie muzyczne odkrycie.